خواجه شمس‌الدین محمد شیرازی متخلص به "حافظ"، غزلسرای بزرگ و از خداوندان شعر و ادب پارسی است. وی حدود سال ۷۲۶ هجری قمری در شیراز متولد شد. علوم و فنون را در محفل درس استادان زمان فراگرفت و در علوم ادبی عصر پایه‌ای رفیع یافت. خاصه در علوم فقهی و الهی تأمل بسیار کرد و قرآن را با چهارده روایت مختلف از بر داشت. "گوته" دانشمند بزرگ و شاعر و سخنور مشهور آلمانی دیوان شرقی خود را به نام او و با کسب الهام از افکار وی تدوین کرد. دیوان اشعار او شامل غزلیات، چند قصیده، چند مثنوی، قطعات و رباعیات است. وی به سال ۷۹۲ هجری قمری در شیراز درگذشت. آرامگاه او در حافظیهٔ شیراز زیارتگاه صاحبنظران و عاشقان شعر و ادب پارسی است.
در این مجموعه آثار حافظ شامل غزلیات، قصائد، قطعات، مثنویات و رباعیات به شرح زیر گردآوری شده است:
فهرست برخی اشعار دیگر منتسب به حافظ -که در تصحیح قزوینی/غنی نیامده‌اند- در این صفحه جمع‌آوری شده است:
دیگر صفحات مربوط به حافظ در این پایگاه:
استقبالهای حافظ از سلمان ساوجی
بیوگرافی محمد اقبال لاهوری
میرزا محمد رضی معروف به میررضی آرتیمانی از شاعران و عارفان مشهور زمان صفویه است که در نیمه دوم قرن دهم هجری قمری در روستای آرتیمان از توابع تویسرکان به دنیا آمد. در ایام جوانی به همدان عزیمت و در آنجا مشغول تحصیل شد و در سلک شاگردان میرمرشد بروجردی درآمد. میررضی به علت شایستگی وافری که داشت زود مورد توجه شاه عباس صفوی قرار گرفت و در جمع منشیان و میرزایان شاه در آمد و به همین دلیل بود که داماد خاندان بزرگ صفوی شد. او در سال ۱۰۳۷ هجری قمری دیده از جهان فرو بست. او را در محل خانقاهش در تویسرکان به خاک سپردند. از او حدود ۱۲۰۰بیت شعر به جا مانده که معروفترین آنها ساقی نامهٔ اوست.
آثار او در این مجموعه:
بیگم دختر هاتف، متخلص به رَشحه (۱۱۹۸ قمری - ؟) شاعر ایرانی در دوران قاجار بود.
پدر بیگم (هاتف اصفهانی)، شوهرش (میرزا علی اکبر، متخلص به «نظیری»)، پسرش (میرزا احمد متخلص به «کشته») و برادرش (سید محمد متخلص به «سحاب») نیز همگی شاعر بودند.
مقام شعری بیگم از برادرش «سحاب» بلندتر بود. او از سادات بود و مدح بعضی از دختران و پسران فتحعلی شاه قاجار میگفت. محمودمیرزا در تذکره نقل مجلس می‌نویسد رشحه شاعری بسیار توانا بود و «با لاله خاتون و مهری هروی و مهستی گنجوی که مهتر و بهتر شعرای نسوان می‌باشند همسر و برابر است.»
دیوان شعر بیگم به گفته محمودمیرزا سه هزار بیت شعر داشت که از بهترین و بزرگترین دیوان‌های یک زن شاعر ایرانی بود ولی متاسفانه در دست نیست. در تذکره نقل مجلس صدبیت از شعرهای او و ضمیمه دیوان هاتف هفتاد و پنج بیت آمده است.
تاریخ دقیق مرگ وی مشخص نیست ولی تا سال ۱۲۳۱ ق رشحه هنوز زنده بود. (منبع : ویکیپدیای فارسی ذیل رشحه)
شعرهای کامل رشحه در این مجموعه اینها هستند:
غزل - ماهم اگر به قهر شد از لطف بازگشت ...
غزل - آمد هزار تیر تو بر جسم چاک چاک ...
غزل - جفا و جور تو عمری بدین امید کشیدم ...
غزل - چه شود اگر که بری ز دل همه دردهای نهانیم ...
رباعی - ای از لب تو به خون رخ لعل خضاب ...
فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیهٔ آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.
مثلاً برای پیدا کردن شعری که مصرع پریشان زلف او را بر بناگوش مصرع دوم یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیهٔ آنها «ش» است.
ا | ب | ت | د | ر | ش | ک | م | ه | ی
از یک قصیده: همه شب پای فرو هشت به کاشانهٔ ما
مطلع یک غزل: کز گریه ز روی تو ببندد نظرم را
مطلع یک غزل: دعوی خون بیش ازین کی باشد از قاتل مرا
نا مشخص: هر کجا ذکر به نامش همه آفاق حیا
رباعی: وز خجلت دندانت گهر غرق در آب
مطلع یک غزل: یا به افسون کرده پنهان در دل شب آفتاب
مطلع یک غزل: شوم فدای تو، احوال چشم تو چون است
غزل: شکر خدا که آه سحر چاره ساز گشت
مطلع یک غزل: غم از آن دارم که محروم از سر کوی تو رفت
مطلع یک غزل: پیداست به رخ از آن علامت
مطلع یک غزل: غمزه‌ات جان می‌رباید عشوه‌ات دل می‌برد
از یک غزل: تیر دل دوزی به دل ز ابرو کمانی می‌رسد
از یک غزل: که بگشاید به روی خود دری چند
از یک غزل: غمش مباد که فارغ ز هر گزند شود
از یک قصیده: کشد بر سر خویش خورشید معجر
از یک قصیده: ای ضیاء دولت شاهی ز رویت آشکار
مطلع یک غزل: زند هر صبح چون شانه به زلف عنبرین تارش
مطلع یک غزل: که بر جانم نهد دردی بتر از درد رحمانش
مطلع یک غزل: پریشان زلف او را بر بناگوش
غزل: یک تیر شد خطا و شدم باعث هلاک
از یک غزل: نه اینکه رفتی و رو بر مه دگر کردم
از یک قصیده: پشت پا بر تاج خاقان و افسر قیصر زدم
غزل: که بینم از تو وفایی گذشت عمر و ندیدم
از یک غزل: بی تو گلخن بنماید به نظر گلزارم
غزل: به کرشمه‌های نهانی و به تفقدات زبانیم
نامشخص: گلستان سر کوی تو با زاغ و زغن مانده
نامشخص: بیقراری داد با این دل قرار تازه‌ای
نامشخص: نه خرم از تو در صبحی نه دلشاد از تو در شامی
نامشخص: نگاه حسرتی داریم و آهی
سیدمحمّد دبیرسیاقی (زادهٔ ۴ اسفند ۱۲۹۸ خورشیدی[۲] در قزوین، درگذشتهٔ سحرگاه ۱۶ مهر ۱۳۹۷ در قزوین)[۳] پژوهشگر، نویسنده، شاعر، مدرس ادبیات فارسی و مصحح متون کهن پارسی است. وی در مؤسسه لغت‌نامه دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی مشغول بکار بوده و مصحح بسیاری از متنهای کهن فارسی است.[۴][۵][۶] دبیرسیاقی تاکنون نزدیک به ۸۰ متن ادبی و تاریخی را تصحیح و منتشر کرده‌است،[۷][۸][۹] که از میان آنها می‌توان شاهنامه فردوسی، دیوان منوچهری، نزهةالقلوب، فرهنگ سُروری و سلطان جلال‌الدین خوارزمشاه و تصحیح لغت فرس اسدی طوسی را نام برد.[۱۰] او میان سالهای ۱۳۲۶ تا ۱۳۳۴ در گردآوری لغت‌نامه با علی‌اکبر دهخدا همکاری داشت. از آن پس همکاری او با مؤسسه لغت‌نامه دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی تا ۱۳۵۹ - که کار این اثر به پایان رسید- پی گرفته شد.[۱۱] کار بزرگی که استاد دبیرسیاقی در دست داشت، نوشته لغت‌نامه فارسی است که تاکنون برخی از مجلدهای آن چاپ شده‌است.
احسان یارشاطر (زاده ۱۲ فروردین ۱۲۹۹ در همدان - درگذشته ۱۰ شهریور ۱۳۹۷ در کالیفرنیا) بنیان‌گذار و سرویراستار دانشنامهٔ ایرانیکا، بنیان‌گذار مرکز مطالعات ایران‌شناسی، و استاد بازنشستهٔ مطالعات ایرانی در دانشگاه کلمبیا نیویورک بود.
او نخستین ایرانی است که پس از جنگ جهانی دوم در ایالات متحده آمریکا به مرتبهٔ استادی رسید.[۳] از آغاز دهه ۱۹۷۰ (میلادی) نزدیک به ۴۰ویراستار و ۳۰۰ نویسنده از سراسر آمریکا، اروپا و آسیا با یارشاطر همکاری داشته‌اند. یارشاطر ویراستاریِ سه مجلد از تاریخ ایران کمبریج را هم بر عهده داشته و نویسندهٔ شانزده جلد کتاب تاریخ ادبیات ایران است.[۴]
احسان یارشاطر دانش‌آموختهٔ دورهٔ دکترا رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران و نیز دانش‌آموختهٔ دورهٔ دکترا زبان‌شناسی ایرانی دردانشکدهٔ مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن بود. او از شاگردان ایرانیِ والتر هنینگ و مری بویس به‌شمار می‌آید. یارشاطر در سال ۲۰۱۵جایزه بیتا را دریافت کرد.
نخستین بار جوزف کمبل بود که در دهه ی 1940 به اصول و مبانی اسطوره ای و کهن الگویی جاری در تمام داستان ها، حماسه ها و افسانه ها اشاره کرد. کتاب قهرمان هزارچهره ی او در واقع شناسایی این الگوهاست. کمبل زبانی معیار را خلق کرد که ساختار کهن الگویی پنهان این سنت های روایی را آشکار می کند، و در عین حال برای پیوند زدن این ساختارها و سنت های مختلف بسیار کارآمد است؛ الگویی که قادر است ژرف ساخت اسطوره ای مشترک میان حماسه های ایرانی، افسانه های اسکاندیناوی، اپرای آلمانی، تراژدی های یونانی و حتی علمی _ تخیلی های آمریکایی را شناسایی کند.
| ناصر ملک مطیعی | |
|---|---|
 | |
| زمینه فعالیت | بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون |
| تولد | ۱۳۰۹ تهران |
| مرگ | ۵ خرداد ۱۳۹۷ (۸۸ سال) |
| ملیت | ایرانی |
| سالهای فعالیت | ۱۳۲۸–۱۳۹۲ |
| فرزندان | شیرین، امیرعلی |
| مدرک تحصیلی | دیپلم |
| صفحه در وب‌گاه IMDb | |
|
صفحه در وب‌گاه سوره | |
