دیوانه‌ای که نابغه‌ی ادبیات شد / فئودور داستایفسکی، دیوانه‌ای که نابغه‌ی ادبیات شد
دیوانه‌ای که نابغه‌ی ادبیات شد / حاشیه هایی کوتاه و خواندنی از زندگی فئودور داستایفسکی
داستایفسکی، دیوانه‌ای که نابغه‌ی ادبیات شد
تارا ارسلان
اطلاعات مختصر و مفید درباره فئودور میخاییلوویچ داستایفسکی؛ با این که سال ها از زمان مرگ او می گذرد اما هنوز دانستن از حواشی زندگی و آثارش برای مخاطبان ادبیات جذاب است.
فئودور میخاییلوویچ داستایفسکی؛ چه نام درخشانی. اگر کسی می تواند ادبیات دنیا را بدون نام او به خاطر بسپارد یا بسیار شجاع است یا بسیار دیوانه. او نه تنها یکی از غول های تاریخ ادبیات روسیه است بلکه کاری کرده که با آثار منحصر به فرد و ریزه کاری های روانشناسانه اش، هزاران صفحه مقاله و کتاب درباره رمان هایش نوشته شود. پیرمرد پشمالوی روس در عین فقر و فاقه دنیایی آفریده است که گاهی از دنیای واقعی هم واقعی تر به نظر می رسد.
همه این ها باعث شده که منتقدان ادبی داستایفسکی را یکی از سه نویسنده مهم روسیه بدانند و به همین خاطر زندگی شخصی او، عادت ها و اعتقاداتش و همچنین روش هایی را که برای کار داشته زیر ذره بینشان داشته باشند؛ لابد می دانید که درباره همه این موارد نیز بحث های زیادی در عالم ادبیات راه افتاده است. علی ای حال؛ در ادامه این مطلب اطلاعاتی آمده است که ممکن است در راه خواندن آثار داستایفسکی به کار خوانندگان بیاید.
* شخصیت آلیوشا در رمان تحسین برانگیز برادران کارامازوف که داستایفسکی در ابتدای رمان او را قهرمان داستان خود معرفی می کند، از شخصیت پسر خود وی الهام گرفته شده است. این پسر در کودکی و به دلیل بیماری صرع از دنیا رفته بود.
* همسر اول داستایفسکی، ماریا دیمیتریفنا ایسایوا بود که در سال 1864 از دنیا رفت. داستایفسکی دو سال بعد شروع به نوشتن رمان قمارباز کرد و در طی بیست و شش روز توانست کار روی این کتاب را با کمک و تندنویسی آنا گریگوریونا تمام کند. او چند ما بعد با آنا ازدواج کرد و پس از آن سفر چهارساله خود به اروپا را آغاز کرد و در این سفر بارها و بارها همه پولی را که همراه داشت، در بازی قمار از دست داد.
* جنایت و مکافات در ابتدا قرار بود به صورت دو کتاب مجزا نوشته شود (جلد اول، جنایت و جلد دوم، مکافات) با این حال اصرار ناشر باعث شد داستایفسکی آن را به صورت یک رمان منتشر کند. التبه نویسنده قلبا از این کار راضی نبود و احساس می کرد نمی تواند بین دو فرزندش یکی را انتخاب کند. می گویند او جلد پشتی جنایت و جلد رویی مکافات را پارها کرد و آن ها را به هم چسباند. به همین خاطر هم هست که خواندن این کتاب برای اغلب مخاطبان کمی سخت بوده و خیلی ها آن را نصفه و نیمه رها می کنند.
* داستایفسکی کتاب جنایت و مکافات را سه بار نوشت؛ اول به شکل یادداشت های روزانه راسکولنیکف (دانشجویی که مرتکب قتل می شود)، سپس در قالب متن اعترافات او در محضر دادگاه و سرانجام آن را به شکل خاطرات قهرمان داستان درآورد که پس از آزادی از زندان روایت می شود، اما در نهایت هیچ کدام از این سه شیوه را نپسندید و آن را به صورت روایت ساده سوم شخص مفرد که قالب نهایی رمان بود، نوشت.
* داستایفسکی که یکی از سه شخصیت بزرگ ادبیات کشور روسیه محسوب می شود، رمان مهم جنایت و مکافات را برای پرداخت قرض هایی که داشت، نوشت! با این حال درون مایه روانشناسانه این اثر چنان قوی بود که به سرعت مورد توجه قرار گرفت و پس از ده ها سال که از زمان نگارش این کتاب می گذرد، همچنان خواندنی و منبع الهام است. تاکنون بیش از دوازده فیلم از روی این کتاب ساخته شده است.
* نیچه یکی از بزرگ ترین تحسین کنندگان آثار داستایفسکی بود تا جایی که می گفت من داستایفسکی را می خوانم زیرا او را بزرگ ترین روانشناس جهان می دانم.
* اغلب اسامی که داستایفسکی برای شخصیت های کتاب جنایت و مکافات انتخاب کرده است، سمبولیک هستند. نام راسکولنیکف را کلمه ای به معنای شکستن مشتق شده است و Razum به معنای منطق است.
* رمان کوتاه یادداشت های زیرزمینی که داستایفسکی آن را در سال 1864 نوشت، جزو اولین نمونه های ادبیات اگزیستانسیالیست در جهان محسوب می شود.
* خوانندگان پر و پاقرص داستایفسکی قطعا متوجه شده اند که شخصیت کتاب های نویسنده محبوبشان چه بحث های جدی و بزرگی راه می اندازند و چقدر عمیق به مسائل مختلف نگاه می کنند، اما درعوض توجه چندانی به غذاخوردن ندارند! این در حالی است که دوستان و خانواده داستایفسکی می گویند غذا جایگاه ویژه ای در زندگی این نویسنده داشته و عادت های غذاخوردنش با یک سری آیین های عجیب و غریب همراه بوده است که شخصیت واقعی او را نشان می دهد.
ادامه مطلب.....
http://www.madomeh.com/site/news/news/7959.htm
