جامعه شناسی طنز حافظ//احمدرضانظری چروده
شنبه, ۱۸ شهریور ۱۳۹۶، ۰۱:۲۸ ق.ظ
| ||
مقاله 9، دوره 2، 4 (74زمستان 1388)، زمستان 1388، صفحه 115-133  اصل مقاله (216 K)
| ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| احمدرضانظری چروده | ||
| چکیده | ||
| بزرگترین مصیبت عصر حافظ که مردم گریبانگیر آن هستند ریاکاری و تزویـر در دیـن و عرفـان اسـت و نهادهای اجتماعی جامعه حافظ خود گرفتار این ریا و تزویر می باشند . نهادهایی مثل محتـسب، واعـظ، صـوفی، زاهد و شیخ و فقیه و مدرسه، پادشاه و قاضی . هر کدام به اندازه قدرتی که در جامعه از آن برخوردار هستند، ریا و تظاهر می ورزند و فسخ و فجور می کنند . حافظ با درایت و تیز بینی خاص خود همه اینان را در ترازوی نقد خـود چنان ماهرانه می سنجد که هیچ کدام از دیده تیز بین او پنهان نمی ماند . حافظ شاعری رئالیست اسـت . بهتریـن راه مبارزه را با این گروهها حربه ای به نام طنز می داند . طنز که رویه ای خنده آور و درون مایه ای نیش دار و بیـدار کننده دارد، بهترین حربه حافظ برای در هم شکستن حقه بازی صوفی، فسق و فجور محتـسب، عجـب و غـرور زاهد، نماز دروغین شیخ و مفتی و فقیه مدرسه و حرام خواری شان و رشوه گرفتن قاضی، طنز است . چرا که حافظ می خواهد جامعه را از آلودگی ها پاک کند و در این کار به اوج موفقیت رسیده است | ||
| کلیدواژگان | ||
| طنز؛ محتسب؛ صوفی؛ خرقه؛ زاهد؛ شیخ؛ واعظ؛ فقیه مدرسه؛ پادشاه؛ امام خواجه؛ قاضی | ||
|
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 810
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,270
| ||
