اکبر اکسیر
اکبر اکسیر
| اکبر اکسیر | ||
|---|---|---|
| زمینهٔ کاری | شاعر، نویسنده، طنزپرداز | |
| زادروز | ۴ اسفند ۱۳۳۲ آستارا، ایران 
|
|
| پدر و مادر | نقی اکسیر | |
| ملیت | ایران |
|
| محل زندگی | آستارا، ایران |
|
| لقب | پدر شعر فرانو | |
| بنیانگذار | شعر فرانو حلقه ادبی فرانو |
|
| پیشه | شاعر، طنزپرداز، منتقد ادبی، طراح نشان‌واره، |
|
| سال‌های نویسندگی | ۱۳۴۷ - تاکنون[۱] | |
| سبک نوشتاری | نظم، نثر، فکاهی | |
| کتاب‌ها | طایر خیال (گزیده غزلیات میزا محمدرحیم طایر آستارایی) | |
| نوشتارها | آستارای من سارای من (نگارش: شهریور ۱۳۷۹) | |
| دیوان سروده‌ها | در سوگ سپیداران، بفرمایید بنشینید صندلی عزیز، زنبورهای عسل دیابت گرفته‌اند، پسته لال سکوت دندانشکن است، ملخ‌های حاصلخیز، مالاریا، ما کو تا اونا شیم، من هارا شورا هارا |
|
| همسر(ها) | ملیحه نظمی | |
| فرزندان | عرفان اکسیر، ایثار اکسیر | |
| مدرک تحصیلی | لیسانس ادبیات فارسی | |
| دلیل سرشناسی | ابداع سبک فرانو | |
|
||
اکبر اکسیر (متولد ۱۳۳۲ آستارا) آموزگار بازنشسته زبان و ادبیات فارسی، شاعر طنزپرداز معاصر ایرانی و صاحب نظریه شعر فرانو و مجموعه شعرهای در سوگ سپیداران، بفرمایید بنشینید صندلی عزیز، زنبورهای عسل دیابت گرفته‌اند، پسته لال سکوت دندان شکن است، ملخ‌های حاصلخیز، مالاریا، ما کو تا اونا شیم و من هارا شورا هارا می‌باشد.[۲] طنزپردازی در عین سادگی و ایجاز، از ویژگی‌های برجسته اشعار اکسیر هستند.[۳] اکسیر معتقد به فقر «تولید اندیشه و نظریه‌پردازی» در ادبیات امروز است.[۴]
محتویات
برخی از آثار مهم
- مجموعه شعر «در سوگ سپیداران» / ۱۳۶۱ / نشر: انتشارات امیرکبیر (شامل شعرهای قبل از انقلاب، انقلاب و جنگ)[۵]
- «بفرمائید بنشینید صندلی عزیز» / ۱۳۸۲ / نشر: نیم نگاه / تهران
- چاپ «گزیده غزلیات میزا محمدرحیم طایر آستارایی» با نام (طایر خیال) / ۱۳۸۴ / نشر: گیلکان رشت
- «زنبورهای عسل دیابت گرفته‌اند» / ۱۳۸۵ / نشر: ابتکار نو / برگزیده کتاب سال طنز از سوی دفتر حوزه هنری / از نامزدان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در بخش شعر ۸۶
- من هارا شورا هارا /۱۳۹۴/ شامل اشعار طنز ترکی و ترجمه به فارسی[۶]
انتساب شعر پستهٔ لال به حسین پناهی
انتشار شعری در فروردین ۱۳۹۰ با عنوان «پستهٔ لال» منتسب به حسین پناهی که در واقع سرودهٔ اکبر اکسیر است، واکنش اکسیر و ناشر آثارش را در پی داشت. این شعر با عنوان «اخطار» در یکی از کتاب‌های اکسیر به‌نام پسته‌ی لال سکوت دندانشکن است منتشر شده است.[۷] اکسیر با اشاره به انتشار شعرهایش به نام حسین پناهی در فضای مجازی، درخواست اصلاح این اشتباه را داد. عنوان‌های «پداگوژی»، «میدان فردوسی»، «صرفه‌جویی» و «مشورت» که برگرفته از کتاب زنبورهای عسل دیابت گرفته‌اند هستند نیز از جمله شعرهایی بودند که به اشتباه، منتسب به حسین پناهی شده بودند.[۸]
نمونه طنزسروده‌ها
کارنامه
- در پیاده‌روی ۴۷ شعری خواندم ملیحه خندید
- گفتم بالاخره بله یا خیر؟ گفت: خیر است انشاالله!
- بعد دراتاق ۵۷ شعری خواندند باران گرفت و صیغه جاری شد
- همان شب شعری خواندیم تخت سرفه کرد، عرفان سروده شد
- بعدها در اتاق ۶۲ شعر تازه‌ای خواندیم تخت عطسه کرد و ایثار به چاپ رسید
- برای نان به مدرسه رفتم؛ بابا شلنگ آب تعارف کرد؛ کلاس به سکسکه افتاد
- بعد آقای مدیر شعری خواندند و من ۳۰ سال پیر شدم
- حالا در اتاق ۸۱ نشسته‌ام آخرین حکم کارگزینی را می‌خوانم
- ملیحه می‌خندد؛ ایثار به افتخار من تست می‌زند و عرفان
- رفته است در پیاده‌رو شعر بخواند تا من بعداً پدربزرگ شوم!
پداگوژی
- بهزیستی نوشته بود:
- شیر مادر، مهر مادر، جانشین ندارد
- شیر مادر نخورده مهر مادر پرداخت شد
- پدر یک گاو خرید
- و من بزرگ شدم
- اما هیچ‌کس حقیقت مرا نشناخت
- جز معلم عزیز ریاضی‌ام
- که همیشه می‌گفت:
- گوساله، بتمرگ!
جستارهای وابسته
منابع
- «ادامهٔ واکنش به انتشار شعرهای اکسیر به‌نام پناهی». خبرگزاری ایسنا، ۲۸ فروردین ۱۳۹۰. بازبینی‌شده در ۲۲ خرداد ۱۳۹۵.
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به اکبر اکسیر در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- http://www.noandishaan.com/forums/sitemap/t-87353.html
- http://firooze.ir/article-fa-732.html
- http://www.khabaronline.ir/detail/355495/culture/literature
پیوند به بیرون
- شیما مولایی‌فرد. «آستارا بام شعر ایران». آفتاب آنلاین، ۱ دی ۱۳۸۸. بازبینی‌شده در ۴ فروردین ۱۳۹۶.
- افسانه سراجی. «گلستان سعدی بستری برای تولد سبک فرانویی». پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، اردیبهشت ۱۳۹۵. بازبینی‌شده در ۴ فروردین ۱۳۹۶.
- رضا رفیع. «اکسیر هم در کوزه افتاد!». روزنامه اطلاعات. بازبینی‌شده در ۴ فروردین ۱۳۹۶.
- کاظم هاشمی. «شهر مرزی، صوت داوودی، «اکسیر» فرانو». روزنامه ایران، ۱۱ شهریور ۱۳۹۵. بازبینی‌شده در ۴ فروردین ۱۳۹۶.
|
||
 |
این یک مقالهٔ خرد مرتبط با شاعر است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
