نامه ای ازدکتر علی نصرتی سیاهمزگی عضو گروه تدوین الفبای همواج به علی عبدلی
سلام
چندین بار برایتان نوشتم که کارهای شما شگفتانگیز است. گمان نمیبردم بدین پایه شگفتیآفرین باشید.
شما خوددر نوروز 96 به دیدار دکتر رضایتی رفتید و از او خواستید الفبا را سر و سامان دهد. در نشست گروه، الفبای شما به دلایلی کنار گذاشته شد. گفتوگوها در گروه تلگرامی پی گرفته شد. چند تن پیشنهاد دادند الفبای شما نقد شود، نوشتید «اهل قلمی نیست که از نقد بدش بیاید»، یکی از دوستان نقد الفبای شما را آغازید، جملة نخستش یادتان هست؟ «نام خود را با الفبای پیشنهادی خویش بنویسید.»، و چندین پرسش دیگر. نه تنها پاسخی نداشتید که برآشفتید، خواستید دست از نقد بردارند. نقد الفبای شما کنار گذاشته شد. چندین بار از گروه به بهانههای گونهگون قهر کردید و هر بار دکتر رضایتی با دلجویی شما را برگرداند. جوانان را تازه به دوران رسیده و پیر سپیدمویی را اراجیفگو نامیدید و پوزش نخواستید.
در دو ماهی که گروه مشغول کار بود، یکی از دوستان، هر روز الفبای شما را در پایگاه تالششناسی چشم میداشت، روزبهروز فربهتر میشد؛ پس از همنشینی با گروه، الفبای تالشی شما به ناگه الفبای تالشی- تاتی نام گرفت، باز در برابر پرسشم که «افزودن نام تاتی بر الفبای تالشی شما براساس پژوهشی تازه است؟» برآشفتید و گفتید « بگذارید این پیرمرد دستودل لرزان در خلوت روستایی خویش به انجام کارهای کم مقدار خویش بپردازد». یکی دیگر از شگفتیها این بود که وقتی یکی از دوستان در گروه فایلی صوتی دربارة واجهای نرمکامی نهاد، شتابان چند واج نرم به فهرست الفبایتان افزودید، جالب اینکه جدولی نیز از مصوتهای نرم در الفبایتان آمدهاست. اکنون اگر در کنار مطلب نوشتن با نامهای گوناگون در ستایش خویش و توهین به دیگران و فرستادن آن به گروههای تالشی، فرصتی برای مطالعة الفبای خویش یافتید متوجه میشوید که در مقدمه، زبان مردم شاهرود خلخال را گونة جنوبی تالشی دانستهاید اما نام الفبای خود را تالشی- تاتی نهادهاید. در الفبای خود که تاریخ 20/02/1396 دارد، خبر دادهاید که الفبای همواج بدون اشاره به پیشینة تحقیق منشر شدهاست درحالیکه همواج 4/3/ به امضای شما رسید و 18/3/ منتشر گردید.
به هر روی، کار تدوین الفبا به پایان رسید و همواج نام گرفت. در نشست پایانی تشریف داشتید، عکس هست، فیلم هست، بیانیة پایانی خوانده شد، در بیانیه آمده بود «امضاکنندگان ملزم به رعایت الفبا و دستور خط همواج و ترویج آن هستد.». مخفی و کتبی رایگیری شد، شما رای خویش را آشکارا گفتید، «ها»گفتید، گفتید تالشها به جای آری «ها» میگویند. صورتجلسه را امضا کردید. به شوخی مثال آوردند که ما مَردیم، زنان بر «ها»یی عمری گذارند و دَم بر نیارند. پس از نشست در پایگاه خود خبری دربارة همواج نوشتید، یادآوری کردم که خود از اعضای تدوینکنندة همواج هستید و آن را تأیید کردهاید، نوشتید «وقتی من در تمام مراحل با گروه همراهی وهمکاری می کنم و درپای مصوبه و بیانیه شان با وجود همه مسائل امضاء می کنم، ارزش امضاء خود را می دانم.» چقدر برای امضای خویش ارزش قائل هستید!
در همان نشست به یکی از دوستانتان گفتید که با بیرون رفتن از نشست الفبای خودرا، همزمان به چهار نشریه برای چاپ میدهید. الفبای همواج منتشر نشده الفبای شما چاپ شد. اول خواستید تا از کار پیشین شما در مقدمة همواج یاد شود، سپس خواستید تا نام شما را از الفبای همواج حذف کنند. موفق نشدید.
فایل همواج منتشر شد. از آن استقبال شد. با وجودِ امضای بیانیهای که نوشتن به شیوة همواج و ترویج آن را بر امضاکنندگان ضروری میکرد، روزی چند بار الفبای خود را به گروهها فرستادید و بر آن نام الفبای جامع نهادید. برایش سایت زدید و ... . با نام کسی که چندین سال پیش، شیوة تصحیح اخبارنامة شما را به نقد کشیده بود و با دقت و وسواس پرده از شیوة پژوهش شما برداشته بود بر همواج نقد نوشتید. چه نقدی! دست مریزاد. پاسخ نقد شما را دادند؛ «پاسخ به نقاد موهوم». تاکنون بیش از 8500 بار آن را خواندهاند. هر روز به نامی برون میآیید و به همواجیان بیراه میگویید و خود را میستایید. هر روز چارهای میاندیشید. از تالشها که ناامید میشوید دست به دامن تاتها میشوید؛ روزی به ناگه کارگروه تخصصی تاتی میآفرینید و مینویسید «کارگروه تخصصی تات زبانها، در نشتهایی متعدد، این موضوع را تحت بررسی قرارداد [...] و با صدور بیانیه ای رسمی، استفاده از نام وعنوان ( تات و تاتی ) در الفباهای غیر از نسخه مورد تایید کارگروه تخصصی تات زبانها، غیرمجاز گرید و دراین مورد از آنها سلب مجوز و مشروعیت به عمل آمد .». هیچ اندیشیدهاید که جملة آخر چقدر میتواند موجب ریشخند گردد.
برای اختلافافکنی در گروه همواج از چیزی فروگذار نکردید حتی متن گفتوگوی خصوصی تلگرامی خود و یکی از تاتهای عضو همواج را در کانال تلگرامی خود منتشر کردید و با اعتراض او برداشتید.
از همة انسانها انتظار نیست که دانش بیاموزند، پژوهشگر باشند، برای گویش خویش الفبا تدوین کنند، اما از یک انسان، بهویژه پس از شصتوچند سال زندگی انتظار هست تا الفبای اخلاق را آموخته باشد، برای سخن و امضای خویش ارزش قائل باشد، به دام شهوتِ شهرت نیفتد، برای چیزی بیارزش پیشینه و تلاشهایش را بر باد ندهد و ... . آیندگان دربارة رفتار و گفتار ما داوری خواهند کرد. به روزگاری بیندیشید که تنها یادی از ما بماند، و با یادکرد ما به رفتارهای کودکانة ما بخندند.
اگر پس از خواندن این متن، که برایتان فرستاده میشود، سخنان مرا با وجود گواهان بسیار،دروغ دانستید، شگفتزده نمیشوم، دیگر هیچ رفتارشما مرا شگفتزده نمیکند.
دکتر علی نصرتی سیاهمزگی
عضو گروه تدوین الفبای همواج
15/04/1396
- ۹۶/۰۴/۱۸